Semarang, 26 Maret 2007
Bubar srengenge wis dibungkus
Dina petheng lagi bisa adus
Ambune wis kaya wedhus
Kringete mambu prengus
Sithik-sithik ana sing lebus,
Mung susahe turu ning kampus
Bubar menyang adus
Awakke wis padha alus
Dirasaake ya radha mulus
Kaya terus pengen ngelus
Saiki wis rumangsa bagus,
Mung nasibe adus ning kampus
Ora mikir kos kang mbongkar bungkus
Ora ndadak adol tuku bulus
Mung duwite kanggo urip ning kampus
Lumayan nek ana limangatus
Ngringana wong kang nate kemruntus,
Mung enake urip ing kampus
Saben dina wong mlebu-metu terus
Kaya nasibe terminal bus
Sepi ning ati wis ora diurus
Merga kanca kang ngelus
Dadi ana kancane adus,
Mung senenge manggon ing kampus.
Tidak ada komentar:
Posting Komentar