Semarang, 24 Maret 2007
Landeping prasangka ati
Ora dirasa bisa agawe lara
Nanging pancen ora ketara
Sapa sira nduwe rasa
Kudu digunakake kanthi ati
Aja nganti dadi manungsa ala
Pikirna pikirane wong liya
Rasa ati angel sirna
Kudu bisa njaga ati
Nek wis kadung lara
Bakalan dadi mala
Kang manggok ing sajeroning rasa
Rumangsaa nduwe ati
Ora mung ning jero dada
Nanging uga ing njaga
Sing ora bisa dikira
Cekel lan jaga ati
Ngapura nek pancen gawe lara
Kumpulana ing satunggaling ukara
Kabeh rasa bakal sirna
Tidak ada komentar:
Posting Komentar