Semarang, 19 April 2007
Akhire…
Aku nbisa bali nyang ngomah
Omah kang dadi kratonku
Omah kang maringi suwargaku
Omah kang dadi uripku
Sumilire angin ing rambutku
Ngilingna aku isih manungsa urip
Kanugrahan ing dina iki
Kahuripan isih ana ning awakku
Kemucap syukuring dhateng ghusti
Kang maringi karaharjan nganti saiki
Aku…
Rumangsa dadi wong anyar
Kaya lagi lair kala wingi
Sinaosa perkawis kala wingi
Taksih gumantil ing tengahing ati
Karasan ing ati
Kaya lagi wingi aku dolan benthik
Karo kanca-kanca lawas
Kanca dolan,
Kanca gelut
Mung swarane gludhuk
Nangekake laku ing lamun
Kanyatan wis siap ngadepi
Awakku kang susah iki
Mung langit malih petheng
Nanging sang tirta ora age-age mudhun
Mung nyata mendhung mung liwat
Aku…
Percaya
Ning ngarepe petheng
Padhang wis tansah ngenteni
Aku…
Percaya
Kabeh perkara
Mesthi ana watese
Tidak ada komentar:
Posting Komentar